Nihilismu

El nihilismu^[1] (del llatín nihil, "nada") ye la corriente artístico y filosófico que toma como base la negación d'unu o más de los supuestos sentíos de la vida.

El nihilismu suel presentase como nihilismu esistencial, forma na que se sostién que la vida escarez de significáu oxetivu, propósitu, o valor intrínsecu.^[2] El nihilismu puede considerase crítica sexual, política y cultural a los valores, costumes y creencies d'una sociedá, na midida na que éstes participen del sentíu de la vida, negáu por felicidá corriente filosófica. El términu nihilista foi creáu pol novelista rusu Iván Turguénev na so novela Padres y fíos (1862): "Nihilista ye la persona que nun s'inclina ante nenguna autoridá, que nun acepta nengún principiu como artículu de fe" y estendióse de manera estraordinaria na sociedá rusa de la segunda metá del sieglu XIX con distintu significáu: pa los conservadores yera ofensivu, pa los llamaos "revolucionarios demócrates" yera una señal d'identidá.^[3]

Nietzsche estructuró la conceptualización del términu, pero ésti yá esistía como corriente na antigua Grecia^[4] representáu pola Escuela cínica y nel escepticismu.^[5]

El nihilismu niega lo que pretenda un sentíu cimeru, oxetivu o determinista de la esistencia yá que dichos elementos nun tienen una esplicación verificable. Sicasí, ye favorable a la perspeutiva d'un aportar constante o concéntricu de la historia oxetiva, ensin nenguna finalidá cimera o llinial. Ye partidariu de les idees vitalistes y lúdiques, de desfacer de toles idees preconcebíes pa dar pasu a una vida con opciones abiertes de realización, una esistencia que nun xire en redol a coses inesistentes.

Nesti sentíu'l nihilismu nun significa creer "en nada", nin pesimismu nin tanto "terrorismu" como suel pensase, magar estes acepciones fuéronse-y dando col tiempu a la pallabra. De toes formes hai autores que al nihilismu, entendíu como negación de too dogma pa dar apertura a opciones infinites non determinaes, llámenlu 039;nihilismu positivu, ente que al sentíu de negación de too principiu éticu que traiga la neglixencia o l'autodestrucción llámenlu 039;nihilismu negativu, anque tamién los conoz como nihilismu activu y nihilismu pasivu.

Una de les referencies más alloñaes atopar nel filósofu sofista Gorgias quien afirmaba: "Nada esiste, si daqué esiste nun ye cognoscible pol home; si fora cognoscible, nun sería comunicable" o na actitú vital del discípulu de Antígenes, Diógenes de Sinope.^[6]

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: nihilismu
2. ↑ Alan Pratt defines existential nihilism as "the notion that life has non intrinsic meaning or value, and it is, non doubt, the most commonly used and understood sense of the word today" Internet Encyclopedia of Philosophy
3. ↑ María Sánchez Puig, Diccionariu d'autores rusos sieglos XI-XIX, Madrid: Ediciones del Orto, 1995, p. 299.
4. ↑ griegos-arsenio-ginzo.html "Nietzsche y los griegos", Arsenio Xinzo Fernández (Universidá d'Alcalá)
5. ↑ griegu-santiago.html "L'escepticismu griegu", Santiago González Escudero, profesor d'Historia de la Filosofía Antigua de la Universidá d'Uviéu
6. ↑ nihilismu-de-diogenes-de-sinope.html "El nihilismu de Diógenes de Sinope", Diego Volia. Revista NADA nº1